Kovu trainen

zira kwam uit de schaduwen met kovu vast ze liet heù vallen en keek grijnzend naar de rivier. "kovu je moet een opdracht volbrengen." zei ze. "je moet de rivier oversteken en een takje van die boom af trekken en terugkeren. zei ze emotieloos. het was een gevaarlijke rivier. "maar kijk uit er is daar ongedierte zoals krokodillen" hij moest dat wel kunnen hijwas klein maar slim. zira keke emotieloos naar hem. "toe dan!" zei ze en schoof hem naar de rivier.

Kovu keek even naar zijn moeder en stond toen op. Hij haalde diep adem en sprong op de kop van een krokodil gromde en deed zijn bek open. Kovu gleed over de rug van de krokodil heen en sprong snel naar een ander. Zo sprong hij van krokodil naar krokodil. Het laatste stuk moest hij zwemmen en hij sprong zo snel mogelijk naar de overkant. Hij probeerde de kant op de komen maar de rand was best hoog en er kwam een krokodil aan die zijn mond al opende om hem te pakken. Kovu slikte en had toen ineens een idee. Hij zette af via de rand en sprong op de kop van de krokodil waarvan de bek dicht vloog. Hij sprong snel via de krokodil op de kant en pakte een takje uit de boom die Zira had aangewezen. Hij draaide zich om en nu moest hij weer terug.

"geod gedaan nu nog terug" zei ze ne wachte tot hij terug kwam. hij was een goeie strijder. ze was erg trots op hem. toch tenminste iemand waarop ze trots kon zijn. later zouden ze de oorlog winnen tegen simba's troep en dan zou zij koningin van heel lion king worden en kovu de koning.

Kovu keek kort naar Zira en conentreerde zich daarna weer op de krokodillen. Hij sprong van de rand met het takje in zijn bek. Hij sprong zo snel mogelijk van krokodil naar krokodil. Toen hij op de laatste krokodil sprong kwam er ineens eentje van de zijkant en Kovu viel in het water. Het takje viel uit zijn bek en dreef naar de bodem. Kovu dook snel onder water en pakte het takje. Hij zag de krokodil komen en zwom snel naar boven. Hij sprong snel en hijgend op de kant en liet het takje voor Zira vallen. Hij ging zitten en keek hijgend naar de grond.

"goed gedaan jongen erg ged gedaan "zei ze vals grijnzend. ze keek op, toen ze geluid hoorde. het was een grote wezel. "vermoord hem of jaag hem weg "wezels waren nogal sterk en beten hard. hoe zou kovu dit aanpakken??

Kovu was weer wat tot rust gekomen en keek even achter zich naar de krokodillen. Toen hoorde hij ook het geritsel en zag de wezel. ''nee he..'' mompelde hij. Hij stond op en keek even naar zijn moeder daarna richtte hij zijn blik op de wezel. Hij stapte langzaam op het diertje af. Toen Kovu dichter naar de wezel toe liep vlogen de haren van de wezel omhoog en hij begon fel te grommen. Kovu keek droog naar hem. ''wat moet je hier kleine rat? dit gebied is niet voor jou..'' zei hij en liet een welpen brul horen, het was natuurlijk niet zo sterk als een volwassene maar hij had al wat kracht in zijn brul. De wezel hapte naar hem en Kovu haalde gemeen naar hem uit.

zira keek naar de wezel. ze grijnzde en luisterde naar zijn brul. ze grijnzde gemeen en wahcte op meer van wat hij ging doen.

De wezel blaasde en hapte weer gemeen naar Kovu. kovu sprong opzij en grijnsde lichtjes. Hij sprong op de wezel en beet met zijn scherpe welpentandjes in het vel van de wezel. Wezels konden dan wel gemeen bijten maar ze waren klein en nu kon de wezel verlopig niks meer doen zolang Kovu hem vast had.

zira keek naar de wez"el die he uit gilde. "maak hem af" zei ze emotieloos. grijnzend keek ze naar kovu. denkend aan wat hij later allemaal zou kunnen hij zou sterk zijn en koning worden. dat was haar droom en plan. het moest lukken.

Kovu keek kort naar Zira maar daarna weer met alle concentratie naar de wezel. Hij begon harder te bijten en zwiepte de wezel naar een boom. De wezel stond piepend op en wou weghinken. Maar met een grote sprong stond Kovu weer voor hem en liet weer een harde welpenbrul horen. Hij pakte de wezel snel bij zijn nek en begon hard door te bijten. Het duurde lang en zeker met die korte tandjes kon hij nooit snel bij een gevoelig plekje in het vel komen, maar na een tijdje voelde hij het bloed langs zijn bek stromen en hij liet de wezel vallen. De wezel bewoog niet meer en je zag hem nog heel langzaam ademen. Kovu gaf de wezel een harde klap met zijn kleine welpenklauw en even later ademde de wezel niet. Kovu pakte het op en gooide het voor Zira neer. Kovu ging weer zitten en ademde even goed in en uit om tot rust te komen.

zira keek emotieloos naar de wezel. ze pekte hem op en gooide hem naar hem. "eet maar" zei ze zonder enige emotie in haar stem. rutig ging ze zitten en keek rond.

(geen inspiratie Xd)

Kovu keek droog naar zijn moeder en rolde met zijn ogen. Hij scheurde wat van de wezel af en slikte het door. Daarna gooide hij de wezel naar de krokodillen die het gulzig opaten. ''sjonge 't is maar een stukkie vlees..'' zei hij droogjes en keek toen naar zijn moeder. Kovu was al iets groter geworden en er waren al wat meer stukjes manen op zijn nek te zien. ''nog een maand en dan ben ik één jaar mam'' zei Kovu en keek grijnsend naar Zira.

zira keek rond met haat in haar ogen af te lezen. ze zag nog een paar dieren die dood op de grond lagen vooral karkassen al het eten was op. hoe kon dat nou? wat maakte het toch uit ze zou hier toch snel wegzijn en naar simba's gebied gaan.

Kovu keek vaagjes naar zijn moeder. Hij zag de haat in haar ogen. ''mam wat is er?'' vroeg hij en volgde toen haar blik. Hij zag dat ze naar de karkassen keek en zuchtte diep. Er was zo weinig eten hier. Hij ging naast zijn moeder zitten en sloot zijn ogen even.